Het pad van de regenboog

Hoe Het pad van de regenboog ontstond
Het pad van de regenboog is begonnen met een verzameling sprookjes die ik door de jaren heen geschreven had bij gelegenheden die mij bijzonder aan het hart gingen: De kleine akkerwinde, bijvoorbeeld, bij de dood van het tweejarige dochtertje van een vriendin, Het appeltje dat bij twee bomen hoorde bij een echtscheiding in de familie, De granieten rots in diepe wanhoop bij de leerproblemen van mijn toen negenjarige zoon.
Bij allemaal zag ik de diepe indruk die de beelden maakten: zo heeft De granieten rots meer dan twee jaar op het nachtkastje van mijn zoon gelegen, en toen ik het eens opruimde en in een la legde, zei hij: ‘Mama, dat moet je niet doen, want als er brand komt moet ik het meteen kunnen pakken. Dat wil ik mee naar buiten nemen!’
De wens ontstond de sprookjes verder de wereld in te sturen zodat meer mensen en kinderen er steun en troost bij konden vinden. Ik wilde daarbij de beelden voor zichzelf laten spreken, maar wel een hint geven welk thema het sprookje had. Zo is het idee van het boek ontstaan: een verzameling sprookjes in een raamvertelling die op zichzelf ook weer een beeldrijk verhaal is, vol humor en spanning.

Korte inhoud
Mirtes oma Moemoe, een bekende sprookjesschrijfster, krijgt een hartaanval en is er slecht aan toe. In het ziekenhuis vertelt ze Mirte haar grote geheim: ze krijgt al jaren bezoek van sprekende dieren! Die brengen haar sprookjes, boodschappen van gestorven mensen en kinderen die in het Hemelhuis wonen. Moemoe schrijft ze op en stuurt ze de wereld in. Tot Mirtes verbazing weet haar zieke oma zelf de weg naar het Hemelhuis niet. Hoe moet dat als ze doodgaat?
Mirte besluit de weg voor Moemoe te zoeken. Er volgt een adembenemende speurtocht, waar Mirte in vreemde situaties verzeild raakt. Zo belandt ze onder meer in de stad Graai die als motto heeft: méér maakt gelukkiger, in het schoonheidsinstituut van Madame Mascara, bij de paddo-etende burchtvrouwe Rosamund Guldenroede en bij de kille wetenschapper Ludo Lakmoes (leugoloog). Steeds als Mirte het spoor bijster is, ontmoet ze een Hemelbosdier dat met een sprookje onderweg is naar Moemoe. De dieren helpen haar verder op weg.
Het verhaal leidt de lezer naar een schitterend hoogtepunt – om dan op het laatst een volkomen onverwachte wending te nemen… 

Als een snoer van parels door Mirtes avonturen slingeren zich de sprookjes over leven en dood die groot en klein een hart onder de riem zullen steken: De kleine akkerwinde, De knekelkapitein, De granieten rots, De tuinen van Als, De sterrenlantaarn en vele andere.

"Méér dan prachtig! 
Voor dit boek zijn geen woorden, zó mooi.... Mijn dochter en ik wensen dat deze schrijfster snel weer een boek schrijft in deze stijl! Een prachtig boek, om je heerlijk in onder te dompelen en uitermate geschikt voor alle kinderen die houden van warme, sprookjesachtige verhalen vol liefde. Na een heel spannend begin is bijna onmogelijk om op te houden met lezen! Een verhaal zó mooi dat je snakt naar meer, maar helaas, een boek als dit is er geen tweede, dus zit er niets anders op om het gewoon nóg een keer te lezen! En het moge duidelijk zijn: Dat is géén straf...!!!"


Hoi Monique
Ik ben handwerkjuf op een vrije basisschool en op woensdag sta ik in klas 3/4. (groep 5/6). Ik lees tijdens het vensteruur voor uit  "Het pad van de Regenboog". Een superboek! Knap om moeilijke problemen zo te verpakken...Het is een stoere-jongensklas en ze vinden het prachtig (ik ben nu bij de Oude IJzervreter...ja, het overnemen van de wereld spreekt ze wel aan).
Nu heb ik alleen een groot probleem: straks is het boek uit! Wat moet ik dan? Je hebt vast nog geen vervolg geschreven...
Nu is mijn vraag: heb je een goede tip voor me? Want ja, dit was het beste boek wat ik ooit gehad heb!
Met hartelijke groeten
Adrie Fijnvandraat